Noorder eiland (deel 2)
Blijf op de hoogte en volg Micha & Elise
12 November 2014 | Nieuw Zeeland, Waitomo Caves
Dag allen,
Elise en ik hebben ons Nieuw Zeeland avontuur er zo goed als opzitten en zijn inmiddels terug op de boerderij. In het vorige verslag hebben jullie gelezen dat we op het noorden eiland aan het rond reizen waren en Auckland verlaten hadden.
We zijn vanuit daar verder naar het noorden gereden, richting het meest noordelijkste puntje van Nieuw Zeeland. Op de heenweg zijn we enkele nachten gebleven in Wangarei. Hier hebben we enkele groten bezocht met de zogenoemde "gloeiwormen". Dit zijn wormen welke uiteindelijk veranderen in vliegjes. Deze gloeiwormen geven licht doormiddel van een chemische reactie om zo hun prooi te lokken. Je kunt je voorstellen dat duizenden van deze gloeiwormen in een donkere grot een mooi beeld geven (zie foto) Het lijkt net een sterrenhemel.
Halverwege de route zijn we gestopt in de Bay of Islands. In totaal 144 eilandjes bij elkaar. Hier hebben we ons een dag vermaakt op een catamaran. We hadden geluk met het weer en het was een prachtige dag om dolfijnen te spotten, te snorkelen en genieten van het prachtige uitzicht. Helaas mochten we niet met de dolfijnen zwemmen, omdat er baby’tjes in de groep zaten. Wij waren graag het koude water in gegaan om met deze speelse beestjes te zwemmen. Maar helaas, maar misschien krijgen we nog wel een kans weer....
Het weer blijft hier een raar iets. Het is heel moeilijk te voorspellen, vooral als je op de smallere stukken van het eiland zit. Een kleine verdraaiing van de windrichting kan het weer totaal doen omslaan en een groot temperatuur verschil te weeg brengen. De voorspellingen kloppen vaak ook totaal niet.
Het uiterst noordelijkste puntje van Nieuw Zeeland is Cape Reinga. Om deze plek te bereiken moet je goed twee uur rijden vanaf het dichtstbijzijnde dorp/stad. Op dit punt ontmoeten de twee zeeën elkaar, interessant om te zien. Want je ziet de golven uit twee verschillende richtingen komen en in het midden tegen elkaar aanbotsen. De rit er naar toe is echter geen straf want er is volop mooie natuur, met onderweg de verschillende mooie uitkijk punten. Ook bieden ze je de mogelijkheid om te gaan "Sandboarden". Je gaat dan met een waveboard van een gigantische zandberg/duin af. Mooi werk! De terugweg vanaf Cape Reinga kan over de weg maar kan ook via het strand '90 mile beach'. Zoals de naam al onthuld 90 miles alleen maar zand en zee. En een koppel wilde paarden!
Het gebied nabij Cape Reinga staat bekend om haar gigantische bomen die er te vinden zijn, de Tana Muhata's. Deze bomen kunnen makkelijk een doorsnede bereiken van meer dan 10 meter. De boom op de foto heeft een doorsnede van maar liefst 13,7 meter. De omgevallen voorouders van deze bomen worden soms opgegraven nadat ze jaren begraven hebben gelegen in het moeras, om er vervolgens gigantische houten beelden, meubels etc. van te maken. Of zelfs een trappenhuis in te maken, zie foto.
Onze laatste bestemming op het noorden eiland was Waitomo. Dit is een piep klein dorpje wat gevormd is omdat er zo veel toeristen op de grotten af komen, maar liefst ca. 80 grotten. Het enige wat je hier dan ook vindt zijn bedrijven die rondleidingen en excursies aanbieden in de grotten. Wij konden natuurlijk niet achter blijven en hebben ook een excursie geboekt.
Nadat we de benodigde kleding en klimtuigen gekregen hadden konden we ook de grotten in. Om maar meteen goed te starten moesten we ons 30 meter de grot in laten zakken via een touw. Omdat het de dagen ervoor veel geregend had, stond er veel water in. Hierdoor konden we mooi rond dobberen op banden. Met alleen het zicht van het lampje op ons hoofd hebben we ons ruim een halve dag onder de grond vermaakt. Indrukwekkend met alle Stalagmieten, Stalactieten en uiteraard de duizenden gloeiwormen.
Na ons ondergrondse avontuur hadden we het meeste wat we wouden zien op het noorden eiland wel gezien. Dus de volgende dag zijn we vroeg opgestaan en om in een streep door te rijden naar de veerboot in Wellington. We hadden geluk, we konden zo doorrijden de veerboot op. Wij hadden rekening gehouden met een wachttijd van min. 4 uur.
Terug op het zuider eiland stonden er nog slechts twee dingen op ons lijstje, de Pancake rotsen in Punakaiki met daarbij de Arthur's Pass op de terugreis. Het schijnt dat de Pancake rotsen een van de laatste natuur mysteries zijn ter wereld waarvan ze niet weten waarom ze er zo uitzien (zie foto).
Inmiddels zijn we een aantal dagen terug op de boerderij en zijn we langzaam de boel aan het afronden, de auto verkopen enz. Het enige belangrijke wat ons nog rest is het geven van een afscheids- bbq voor de mensen om ons heen en die ons hier een geweldige tijd hebben bezorgd.
Wij kijken terug op een geweldige tijd vol met mooie en goede herinneringen en zeer gastvrije mensen!
Donderdag 18 november vliegen we naar Cairns - Australië. Op naar het volgende avontuur. Tot de volgende up-date.
Liefs Micha en Elise
Elise en ik hebben ons Nieuw Zeeland avontuur er zo goed als opzitten en zijn inmiddels terug op de boerderij. In het vorige verslag hebben jullie gelezen dat we op het noorden eiland aan het rond reizen waren en Auckland verlaten hadden.
We zijn vanuit daar verder naar het noorden gereden, richting het meest noordelijkste puntje van Nieuw Zeeland. Op de heenweg zijn we enkele nachten gebleven in Wangarei. Hier hebben we enkele groten bezocht met de zogenoemde "gloeiwormen". Dit zijn wormen welke uiteindelijk veranderen in vliegjes. Deze gloeiwormen geven licht doormiddel van een chemische reactie om zo hun prooi te lokken. Je kunt je voorstellen dat duizenden van deze gloeiwormen in een donkere grot een mooi beeld geven (zie foto) Het lijkt net een sterrenhemel.
Halverwege de route zijn we gestopt in de Bay of Islands. In totaal 144 eilandjes bij elkaar. Hier hebben we ons een dag vermaakt op een catamaran. We hadden geluk met het weer en het was een prachtige dag om dolfijnen te spotten, te snorkelen en genieten van het prachtige uitzicht. Helaas mochten we niet met de dolfijnen zwemmen, omdat er baby’tjes in de groep zaten. Wij waren graag het koude water in gegaan om met deze speelse beestjes te zwemmen. Maar helaas, maar misschien krijgen we nog wel een kans weer....
Het weer blijft hier een raar iets. Het is heel moeilijk te voorspellen, vooral als je op de smallere stukken van het eiland zit. Een kleine verdraaiing van de windrichting kan het weer totaal doen omslaan en een groot temperatuur verschil te weeg brengen. De voorspellingen kloppen vaak ook totaal niet.
Het uiterst noordelijkste puntje van Nieuw Zeeland is Cape Reinga. Om deze plek te bereiken moet je goed twee uur rijden vanaf het dichtstbijzijnde dorp/stad. Op dit punt ontmoeten de twee zeeën elkaar, interessant om te zien. Want je ziet de golven uit twee verschillende richtingen komen en in het midden tegen elkaar aanbotsen. De rit er naar toe is echter geen straf want er is volop mooie natuur, met onderweg de verschillende mooie uitkijk punten. Ook bieden ze je de mogelijkheid om te gaan "Sandboarden". Je gaat dan met een waveboard van een gigantische zandberg/duin af. Mooi werk! De terugweg vanaf Cape Reinga kan over de weg maar kan ook via het strand '90 mile beach'. Zoals de naam al onthuld 90 miles alleen maar zand en zee. En een koppel wilde paarden!
Het gebied nabij Cape Reinga staat bekend om haar gigantische bomen die er te vinden zijn, de Tana Muhata's. Deze bomen kunnen makkelijk een doorsnede bereiken van meer dan 10 meter. De boom op de foto heeft een doorsnede van maar liefst 13,7 meter. De omgevallen voorouders van deze bomen worden soms opgegraven nadat ze jaren begraven hebben gelegen in het moeras, om er vervolgens gigantische houten beelden, meubels etc. van te maken. Of zelfs een trappenhuis in te maken, zie foto.
Onze laatste bestemming op het noorden eiland was Waitomo. Dit is een piep klein dorpje wat gevormd is omdat er zo veel toeristen op de grotten af komen, maar liefst ca. 80 grotten. Het enige wat je hier dan ook vindt zijn bedrijven die rondleidingen en excursies aanbieden in de grotten. Wij konden natuurlijk niet achter blijven en hebben ook een excursie geboekt.
Nadat we de benodigde kleding en klimtuigen gekregen hadden konden we ook de grotten in. Om maar meteen goed te starten moesten we ons 30 meter de grot in laten zakken via een touw. Omdat het de dagen ervoor veel geregend had, stond er veel water in. Hierdoor konden we mooi rond dobberen op banden. Met alleen het zicht van het lampje op ons hoofd hebben we ons ruim een halve dag onder de grond vermaakt. Indrukwekkend met alle Stalagmieten, Stalactieten en uiteraard de duizenden gloeiwormen.
Na ons ondergrondse avontuur hadden we het meeste wat we wouden zien op het noorden eiland wel gezien. Dus de volgende dag zijn we vroeg opgestaan en om in een streep door te rijden naar de veerboot in Wellington. We hadden geluk, we konden zo doorrijden de veerboot op. Wij hadden rekening gehouden met een wachttijd van min. 4 uur.
Terug op het zuider eiland stonden er nog slechts twee dingen op ons lijstje, de Pancake rotsen in Punakaiki met daarbij de Arthur's Pass op de terugreis. Het schijnt dat de Pancake rotsen een van de laatste natuur mysteries zijn ter wereld waarvan ze niet weten waarom ze er zo uitzien (zie foto).
Inmiddels zijn we een aantal dagen terug op de boerderij en zijn we langzaam de boel aan het afronden, de auto verkopen enz. Het enige belangrijke wat ons nog rest is het geven van een afscheids- bbq voor de mensen om ons heen en die ons hier een geweldige tijd hebben bezorgd.
Wij kijken terug op een geweldige tijd vol met mooie en goede herinneringen en zeer gastvrije mensen!
Donderdag 18 november vliegen we naar Cairns - Australië. Op naar het volgende avontuur. Tot de volgende up-date.
Liefs Micha en Elise
-
12 November 2014 - 14:35
Bernadette:
Op jullie reisverslag reageren maak ik een traditie van.
Ik ben hier weer eventjes.
Telkens weer benieuwd als het reisverslag op de site staat. Wat jullie daar nu allemaal al hebben gezien, hebben wij hier in Rossum geen idee van. Heel erg mooi en uniek, zo'n ( sportieve)vakantie.
Hier zijn de herfstkleuren ook prachtig hoor.
Jullie kunnen nu waarschijnlijk wel zeggen na zo veel maanden, dat je Nieuw Zeeland met z'n noordelijk- en zuidelijk eiland wel meest hebt gezien.
We wensen jullie een heel gezellig afscheidsfeestje daar aan de overkant en een hele goeie reis richting Australie. Vluchtnummer ....... ?
Groeten vanuit Volthe.
-
13 November 2014 - 11:57
Jenny Broekhuis:
Hallo Elise en Micha
ook een krabbeltje van mij, steeds weer is het genieten om de mooie foto's te zien van jullie verblijf in nieuw zeeland, en ook het reisverslag natuurlijk.
zo te zien en te lezen is het hard werken geweest, maar zo'n mooie ervaring is toch geweldig om mee te maken.
wens jullie nog heel veel plezier en goed verblijf in australie.
hartelijke groeten ook van harry en de kids
jenny broekhuis -
13 November 2014 - 13:12
Peter Kuiphuis:
Ha Elise en Mischa,
Wat ziet het er donders gaaf uit daar in Nieuw Zeeland. Mooie foto's en verhalen.
Veel plezier nog down under, maar dat zal vast wel lukken :-) Doot hénig an.
Groet'n,
Peter Kuiphuis (en de rest v/d collega's van Plegt-Vos)
-
14 November 2014 - 22:34
Yvonne:
Heey allebei.
Interessant om jullie reisverslag weer te lezen. Zo leren we nog eens wat over
Nieuw Zeeland. Ja ,net wat Bernadet zegt, wat jullie allemaal niet zien.
Geweldig. Om jaloers op te worden. En wat een prachtige natuur. De
foto's spreken voor zich. En hebben jullie een mooi afscheid feestje gehad.
Ik denk ,dat de kids jullie wel gaan missen. Nog een paar dagen en dan vliegen jullie naar
het volgende avontuur , Australië. Wij wensen jullie alvast een goede vlucht en hopen
snel weer wat te horen.
Liefs ons.
-
17 November 2014 - 22:19
Roy En Marloes:
Ha Micha en Elise,
wat een verhalen, echt mooi. Lachen foto´s ook. Ga zo door.
Goeie vlucht morgen, kijken hoe het in Australie is. Al enig idee waar jullie daar gaan beginnen? Veul wille, gaat in Australie vast en zeker ook mooi worden.
Groeten ons -
28 November 2014 - 11:58
David:
Ziet er ontzettend mooi uit! Benieuwd wat jullie volgende avonturen zullen zijn!
Veel plezier!
Groetjes, David -
01 December 2014 - 12:59
Marja Lansink:
Hoi micha en Elise
Het is idd om jaloers op te worden .
En nu Australie ,lekker warm en natuurlijk weer heel anders.
En als jullie straks gezelschap krijgen van Walter en Miriam wordt het vast super.
Heel veel plezier en een hele mooie reis samen.
Groetjes Gerard en Marja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
